RKSVN 2 kampioen na twee bloedstollende kampioenswedstrijden
Geplaatst op: 04-06-2019 - 1437 keer gelezen
Nee, verheffend was het niet. Goed voetbal was het allerminst. Maar we zullen maar direct met de deur in huis vallen: na 13 jaar is RKSVN 2 weer kampioen geworden! Nadat afgelopen week in een werkelijk ze-nuw-slo-pend duel van directe concurrent Panningen gewonnen was, wist RKSVN 2 wat er te doen stond: 2 punten pakken in de resterende 2 duels. Het ideale scenario werd bovendien: thuis tegen buurdorp Kessel winnen, met de volgende dag voor velen (na-Hemelvaarts)vrij!
De Neerse supporters, opgetrommeld via Facebook en app-groepen, waren massaal aanwezig. Dat was een welkome steun. Helaas was Kessel niet van plan om zomaar mee te werken aan een Neerse feestje, begrijpelijk ook als nummer 3 van de competitie. Onze buren maakten er een mooie, sportieve derby van. Kessel was beter, dreigender en had snelschakelende middenvelders die veel loopvermogen en techniek hadden. Voorin was Kessel ook levensgevaarlijk. Viel daar de eerste treffer? Pim houdt ‘m tegen. En daar dan? Bal tegen de paal. Zou dit weer zo’n wedstrijd worden waar RKSVN 2 het kampioensgeluk aan de zijde had? In de eerste helft krijgen aanvallers Tim, Jort en Martijn een handje vol kansen, maar veel is het niet. Gerald staat ditmaal opgesteld als rechtsback om de snelle Kesselse aanvallen af te stoppen. In de rust drukken trainers Leon en Wil ons op het hart: zorg dat we de 0 houden, dan kunnen we altijd nog de wedstrijd op het laatst beslissen, dan blijven we in de race. Onze gedachten gaan naar de uitwedstrijd in Kessel: daar werd het 0-1, door een goal van Lars Triepels. Één doelpunt kan in deze wedstrijd ook beslissend zijn, en om vandaag kampioen te worden, móeten wij winnen.
Maar in de 2de helft is het hetzelfde laken een pak. Kessel domineert, en krijgt de beste kansen. Zolang als het doelpunt niet valt... Het blijft ongemeen spannend. En dan, ja dan, 10, 15 minuten voor tijd. Daar komen ze er weer door en hij gaat langs Pim de goal in. Het is 0-1. Het is niet eens onverdiend, wel heel zonde. Een waar aanvalsoffensief van Neer wordt ontketend. Nu pas lijkt de felheid en wil om te winnen duidelijk te worden. Pim en Ruud slingeren menige bal naar voren. Hij valt niet. Blessuretijd. Dan ineens, eindelijk, scrimmage voor het doel, en daar is Joost Gorissen met de 1-1! Drie minuten resteren nog. Alle ballen worden erin gegooid. De hartslag gaat omhoog. En daar komt de kans. Jort Heijnen voor de goal! MIS! Oh, oh, oh. De scheidsrechter fluit af. Geen kampioen. Een klap. Een flinke. De supporters druipen af naar huis. Wij naar de kleedkamer. Maar we hebben nog een kans. ‘Want zo moet Panningen zich afgelopen zondag ook gevoeld hebben!’ Wij krijgen echter wel een herkansing, komende zondag! Kessel eindigt nu trouwens op de 3de plek, een punt voor Irene.
De herkansing is op zondag 2 juni, op een snikhete middag tegen FCV Venlo 3. Venlo is slechts de nummer 10 van de competitie, en verloor afgelopen week nog dik van de nummer laatst (5-1). Maar de ploeg speelde eerder dit seizoen 1-1 tegen Panningen en maakte het ons in Neer ook vrij lastig (2-0). Geen gelopen race dus. De beginfase biedt perspectief. Venlo oogt niet zo sterk en gelijk krijgen we de eerste kans. Het is wachten op een doelpunt, dat dit seizoen vaak viel, maar nu niet valt. En dan zakken we in. Het niveau daalt tot heel erg laag. Venlo krijgt kansen. Een curvebal belandt in de korte hoek... Mis. RKSVN 2 weer met een kans. Jort op Tim Verheijden. Geen buitenspel? Tim maakt hem af! 0-1! De grens houdt de vlag omlaag, de uitstekend fluitende arbiter telt het doelpunt goed. Nu doorzetten? Voor rust lukt dat niet meer, maar na de rust ook niet.
De grensrechter vlagt vaker, alle aanvallen van Gerald, Tim en Jos stranden. En daar is Venlo weer! Wat een kans! Daarna tikt Pim ook nog maar eens een bal over de lat. Corners en inworpen worden weggegeven. Het zal toch niet 1-1 worden zo? Ook bij die uitslag worden we kampioen, maar bij 2-1 (verlies) niet meer. Enkele spannende momenten volgen. Maar de bal gaat er niet. Tien minuten voor tijd lijkt het gevaar geweken. De aanvallers van Venlo hebben de pijp leeg en de kracht niet meer om echt door te zetten. Ruud soleert zowaar zomaar door de verdediging. Ivo en Joost hebben het veld wel al moeten ruimen, Roel staat er achterin bij. Na 86 minuten en 86ste van een minuut, komt Andrew van het bestuur langzaam met de bloemetjes in het zicht staan. Dit kan toch niet meer misgaan? We beginnen erin te geloven. Heeft de stagiair de kampioenshirts en champagne al uit de auto gehaald? De oranje rookbommen gaan af, maar het duurt nog even hoor. De laatste inworp, de scheids heeft het mondje al op de fluit staan. Hoe symbolisch: die allerlaatste inworp is voor Miel. Miel gooit de bal met alles wat hij in zich heeft richting zijn grote held Ruud. En dan, dan is het echt afgelopen. Kampioen! Het is echt waar! RKSVN 1, in de persoon van Bart, overhandigt ons de schaal: die onze aanvoerder Roel Derks in ontvangst neemt! Gejuich, geschreeuw, champagne. Alles is vergeten en vergeven. De slechtste twee wedstrijden van het seizoen, de laatste twee ook. Want: Wij zijn kampioen. Ongeslagen kampioen. Wij zijn invicible. Wat is verlezen? Wij promoveren. Big Benny zorgt voor de eerste geweldig sfeer bij de kantine. We genieten van een geweldige rit met de kar door het dorp. Alle straten doen we aan. ‘Fuifje’ wordt totaal platgespeeld. We komen bij Sjaen aan, worden ook daar groots onthaald. Feest, party, fuifje! En in Neer bleef het nog lang onrustig...
On a personal note: eind goed, al goed, hier eindigt het verhaal. Hier eindigt míjn verhaal.
Het verhaal van een jongen die als tiener gek was van voetbal en van schrijven. Het verhaal van een jongen die als A-junior meegezogen werd door de mystiek van (eerst!) RKSVN 2 en (daarna pas) RKSVN 1. Het verhaal van een jongen die noodgedwongen moest stoppen met voetbal, maar uiteindelijk op een andere manier terugkwam.
In het bijzonder wil ik bedanken: voorzitter Piet, scheidsrechters én motivators William en Jan, en Bart van de kantine. Ik ben de selectiestaf van afgelopen jaren dankbaar. Dank Kevin, Thijs, Ralf en Leon, Wil en Frank.
Dank Ard om de link naar de selectie weer opnieuw te leggen en dank Jort voor de fantastische uitgeleiding daarvan (de organisatie van het kampioensfeest). Zonder jullie was het nooit gelukt.
Maar bovenal wil ik de spelers van RKSVN 2 (en 1) bedanken. Dankzij jullie kon ik op de zondagen weer even jongen zijn. Dankzij jullie kon ik weer even dromen van vroeger, van de mystiek en de glorieuze tijden. Dankzij jullie wérd vroeger weer nu en kwamen glorieuze tijden terug! Het werd beter dan dat het ooit was. De profetie is gewroken, we werden kampioen!!! En na 9 jaar naast de lijn deed ik ook nog één (laatste) keer 12 minuten mee.
Na 4 jaar vlaggen en schrijven, leg ik nu vlag en pen neer, en pak ik het fluitje op, natuurlijk voor ons RKSVN.
Het ga jullie goed, het was geweldig,
P.S. Altijd scherp vlaggen, Noud. ;-)
Was getekend,
Rens Raemakers,
Den Haag, 3 juni 2019.
