Eindelijk voetballen.Lang geleden,dat we voor de competitie aan het spelen waren geweest. Na vrijdag goed te hebben getraind,verwachtte ik als trainer een goed resultaat.Iedereen had er zin in,en dat is meestal een goed teken. Helaas was de ontvangst van leider en trainer niet overweldigend,wij weten nog niet hoe deze meneer heette,hij was meer met zichzelf bezig,dan  om gasten te ontvangen. Het befaamde kopje koffie werd zelf niet geschonken,jammer ,maar allee. De vrouwen van eindse-boijs stonden ons op het veld wel op te wachten,daar hadden we de eerste 20 min. Niets tegen in te brengen,zij speelden met toomloze inzet en streden voor elke mtr. Grond,dit was duidelijk andere taal als ik (we) verwacht hadden. In deze 20 min kwamen we ook met 2-0 achter,wij hadden niet het juiste tegenspel. Gewend na 20 min. Waren we wel,demi was al een keer doorgedrongen tot hun doel zonder dat het iets opleverde ,maar in de 23 min was het raak,na een mooie solo rondde ze bekwaam af 2-1,het kon dus toch. Eindse- boijs was even de kluts kwijt,senna werd met een mooiepass weg gestuurd, Haar afronding belandde op de paal,jammer, Toen zij weer vd schrik waren bekomen en wij niet vd teleurstelling,kwamen zij weer tot scoren 3-1.Een sole actie ging hieraan vooraf. Toch gaven we niet op,we wilden perse meedoen en nu lukte het senna wel een goede afronding te maken 3-2. Rust.

Met de aansluittreffer in de zak begonnen we aan de 2e helft.Met enkele mogelijkheden voor de gelijkmaker ,die we niet maakte,was de tegenstander ons weer te vlug af,weer  scoorden zij met een individuele actie en maakte 4-2 Je zou denken het zal wel gelopen zijn,maar  rksvn  rekte de rug en scoorde weer uit een mooie dieptepass die senna oppikte  en in een moeilijk hoek afronden.4-3 Ook nu hadden we er niet lang plezier van, met een hoog afstand schop werd jolanda onze keepster verrast.

Wat blijft over,verlies,wel met de gedachte dat er voor ons mogelijkheden komen,we hebben gestreden,verloren,maar we geven niet op.